Jesse Steven Fischer (1996), geboren in Tilburg.

Wat mijn kunstpraktijk betreft houd ik mij bezig met het vertalen van persoonlijke en maatschappelijke invloeden. Deze vertaling komt voornamelijk tot uiting in het maken van figuratieve schilderijen en tekeningen.

Ik probeer continu als verbeelder in de wereld te staan. Dit doe ik door me zo veel mogelijk bezig te houden met het verzamelen en registreren van dingen de me fascineren. Dit kunnen bijvoorbeeld verhalen zijn uit de klassieke oudheid of Mesopotamische mythologie, maar bijvoorbeeld ook de tarot-beeldtaal of legendes uit de New Orleans Voodoo cultuur. Ik vind deze bronnen interessant omdat de karakters in deze verhalen vaak van duale aard zijn. Zo zijn ze niet inherent goed- of kwaadwillig. Hun moreel kompas is bijvoorbeeld, net als echte mensen, onderhevig aan angsten, jaloezie, hebzucht en seksuele lusten. Dit maakt het naar mijn idee makkelijker om je tot deze verhalen te relateren. Dit is bijvoorbeeld niet het geval in het christelijk moraal, waarin we in het gepolariseerd maatschappelijk debat van tegenwoordig vaak de wereld proberen te duiden. Ik denk dat het belangrijk is uiting te geven aan de krochten in de eigen geest, omdat je anders het kwade in de buitenwereld gaat zoeken en dit zo op anderen gaat projecteren. (Op 50- jarige witte mannen bijvoorbeeld, of op gender fanatiekelingen, de niet gevaccineerden, de niet nederlanders, Feyenoordfans, etc.)

Deze duale aard van de mens vind ik naast bovenstaande verhalende bronnen ook terug in verschillende erotische bronnen. In veel van mijn werk zitten fetisjistische en sado- masochistische verwijzingen. Zo zie je bijvoorbeeld zwepen, handboeien en karakters in fetisjistische kledij. Deze sado- masochistische bronnen vind ik interessant omdat ze wederom het tegenstrijdige in de mens duiden. De meeste mensen profileren zich binnen het publiek domein vaak als inherent goed en schoon, terwijl zich er in de meeste van ons driften schuil houden die niet rijmen met het persona. Naar mijn idee duiden deze perverse, sadistische en masochistische verlangens op delen van de mens waarvoor er in het publiekelijk domein geen ruimte is, waardoor er een onvolledig narratief ontstaat en verhalen verteld worden waaraan je je niet volledig kunt relateren. Daarom vind ik het interessant om niet zuivere personages te schilderen. Personages waarin het mooie, lieflijke en nobele verstrengeld ligt met het vieze, lugubre en wrede.